De ongemakkelijke waarheid: Laat ons beginnen met een goede inventarisatie van de realiteit van arbeidsmigranten in Nederland. Zijn ze echt de boemannen van onze arbeidsmarkt? Of zijn ze juiste de olie in onze (toekomstige) goedlopende economische machine?

Economisch zelfmoordpact: De cruciale rol van arbeidsmigranten in onze economie. Snijden we niet in ons eigen vlees door hen weg te sturen? Zo draagt de tuinbouwsector jaarlijks ongeveer 9 miljard euro bij aan de Nederlandse economie. En de distributiecentra zijn goed voor zo’n 31 miljard euro aan toegevoegde waarde.

Schijnheiligheid ten top: De paradox van klagen over arbeidsmigranten terwijl we hun bijdrage gretig consumeren. Kunnen we zonder hen? De bevolking vergrijst in rap tempo. Arbeidsmigranten dragen tevens bij aan economische groei en ook zij kopen brood bij de lokale ondernemers.

De prijs van 'Minder, Minder': Wat gebeurt er als we echt het aantal arbeidsmigranten verminderen? Zijn bereid de consequenties te dragen? Gaat onze deeltijdwerkende medemens dan de gaten opvullen door meer te werken? Gaat automatisering de oplossing zijn of zijn we bereid om welvaart in te leveren?

Maar ook werkgevers mogen wel eens in de spiegel kijken: Hoe groot is jullie urgentie om te automatiseren en te robotiseren als je nog dagelijks kunt werken met relatief goedkoop Roemeense handjes? En vinden jullie ook niet dat de maatschappij te veel de lasten draagt voor jullie lusten? Wat is jullie oprechte arbeidsmigrantenvisie? Ik zie te vaak een reactie die meteen in de verdediging schiet.

Kortom: Broodnodig en geheel terecht dat we de discussie voeren over de toekomst van arbeidsmigratie. Maar wie neemt de lead om deze discussie genuanceerd te voeren? Ons demissionair kabinet? De winnaars van de verkiezingen die geen economische doorrekening op hun programma gedaan hebben? Werkgeversverenigingen?

Nederland telt zo’n 800.000 arbeidsmigranten op een totale beroepsbevolking van ongeveer 9 miljoen mensen. Dat is 9%! Dat is een verdomd hoog aantal om op onderbuikgevoel een beslissing over te nemen, toch?In mijn optiek is dit primair een sociaal maatschappelijke en een economische discussie.

En dit soort afwegingen past perfect bij goed werkgeverschap. Voor nu en voor later.

Doei……. Erik